و دست مادر و طفلش به دست یکدیگر. درست معنی یک روح در دو تا پیکر. به سوی خانه روان توی کوچه ای خلوت. رسید فاجعه از رو به رو . نگاه کرد به جز طفل و مادری تنها. جلوتر آمد و دستی پلید بالا رفت.

حال من خوب ست اما با تو بهتر می شوم. آخ که تا مببینمت یک جور دیگر می شوم. با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند. یاسم و باران که میبارد معطر می شوم. در لباس آبی از من بیشتر دل می بری. آسمان وقتی که میپوشی کبوتر می شود. آنق د رها مرد هستم تا بمانم پای تو. میتوانم مایه ی گهگاه دلگرمی شوم. در هجوم بادهای سخت پرپر می شوم. من مدتی ست ابر بهارم برای تو. باید ولم کنند ببارم برای تو. این روزها پر از هیجان تغزلم. چیزی به جز ترانه ندارم برای تو.

چیزهایی که ترسیدم بلندتر بگویم. بر تو باد سيب . نوشته شده در دوشنبه ۱۹ مرداد۱۳۹۴ساعت ۸ قبل از ظهر توسط هامون. من دوباره ساعتی میاندازم روی صفحه نمایشم که همیشه ۸ و نیم ساعت جلو باشد. به نشانه همه چیزهای نزدیک که هیچ وقت بهشان نمیرسم. نوشته شده در جمعه ۱۶ مرداد۱۳۹۴ساعت ۸ قبل از ظهر توسط هامون.